O pasado xoves, 21 de marzo, celebramos o Día da Poesía cunha nova visita da poeta Míriam Ferradáns. A autora falou co noso alumnado da linguaxe e dos sentimentos, das palabras que transmiten emocións, de simbolismo, de rimas, de identidade e do poder evocador dalgúns poemas, como “Digo Viet Nam e basta", escrito por Celso Emilio Ferreiro e dedicado ao pobo palestino. Porque onte ademais de falar de poesía tamén quixemos falar de paz e, como di Míriam, para iso é inevitable falar de guerra.
Digo Viet Nam e basta
Digo bomba de fósforo.
Apenas digo nada.
Digo lombriga e larva
de carne podrecida.
Digo nenos de napalm,
terror de noite e selva,
fedor de cidade e cloaca.
Fame, suor, aldraxe,
pugas de aceiro, antropofaxia.
Digo guerra bestial,
tremor de terra, crime, lume, lava,
estoupido, verdugo
e mortandade en masa.
Digo gas abafante.
Apenas digo nada.
Digo yanqui invasor,
depredador de patrias.
Digo plutonio, pentágono,
esterco bursátil, palanca,
Presidente, gadoupa,
chuvia, amargura, baba.
Digo petróleo, ferro,
mineral, trampa,
lobo, caimán, polaris, cóbrega,
miseria, diplomacia.
Digo devastación que USA, usa.
Apenas digo nada.
Digo Viet Nam i está xa dito todo
cunha soia palabra.
Para abranguer a vergonza do mundo,
digo Viet Nam e basta.
Viaxe ao país dos ananos 1968
Este poema fai que abramos os ollos ante a realidade, os seus versos transmiten a traxedia e a crueldade dos conflitos armados, ademais dunha mensaxe de loita e de repulsión ante as inxustizas e o abuso de poder.
Moitas grazas, Míriam, por achegarnos un pouco máis á arte da lingua.
